72 Ψυχης Αιμοδοσια

Στο σπηλαιο του σεβασμου
ανεκαθεν κρυβομουν
αγαπησα στο πανταχου
μα δεν εξιλεωνομουν
οσπου ηρθες  εσυ
μια νυχτα στο ονειρο μου
και μου'δωσες εναν σταυρο
να βαλω στο λαιμο μου
και απο εκεινη την στιγμη
σαν δια μαγειας
νομιζα ημουν τυφλη
καλπαζε η φαντασια
αχτιδες Ηλιου τυλιξαν
παιρνοντας την φοβια
το θρασος τον εγωησμο
και την θρασηδειλια
ονειρα χρωματιστα
γεννησε η επιθυμια
ομορφο τελος συγκινητικο
ειχε η ιστορια
εγινε ανταμιβη
της ψυχης αιμοσοσια
Αγαπησα οτι κακο
και ηρθε η αρμονια
δεν γερνει πια η ζυγαρια
υπαρχει ισοροπια
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014

3 Κρηση πανικου

Ξυπνησα νωρις μια χαραυγη

κι απ'το πλαι μου ελειπες εσυ

ξεχινομαι  στους δρομους να σε ψαξω

που ειναι ο ερωτας μου φωναζω

ομως δεν μου απανταει κανεις.

Σημερα ο Ηλιος δεν θα βγει

χαθηκε απ'τα ποδια μου η γη

τα πουλια καθησαν στην σκεπη

κανενα δεν κελαηδαει

που εισαι ψαχνω παντου

με επιασε κρηση πανικου

Γρηγορα ξαναρθε το σκοταδι

εγινα σκια του φεγγαριου

με αγνωστη μορφη γυρνω το βραδυ

τους δρομους χαραξες διχως χαρτη

η τρελα βιαστικα με πλησιαζει

με επιασε μια κρηση πανικου

Μεσα στην καρδια η φωτια που καιει

και φτανει ως τα σωθικα

περνουν οι ωρες και οι ημερες

και εσυ ακομα πουθενα

αλημονο σε εκεινον που δεν ξερει

δυσκολος που ειναι ο ερωτας τελικα

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014

69 Δροσοσταλιδα

Στης χρυσαυγης την αντιλια
ονειρου οπτασια
μαγεμενος σε κοιτω
με μια ανατριχιλα
Δεν ξεκολαει το βλεμα μου
απ'την γλυκια μορφη σου
τα κερασενια χειλη σου
εμεινα να κοιταζω
για σενα, ακομα μια φορα
τον Θεο δοξαζω
Επλασε τοση ομορφια
δροσια του πρωινου μου
μου εχεις παρει το μυαλο
και ζαλησες τον νου μου
Να σ'αγκαλιασω επιθυμω
στο σωμα σου να περασω
στην μαγικη διαδρομη
να ξεχαστω, ν'αγιασω
Γλυκια γυναικα,θυλικο
μου ξυπνησες τον ποθο
καιγομαι απο ηδονη
αγκιξε τα χειλη μου
δροσια μου πρωινη
εισαι η δροσοσταλιδα μου
και επανω στο κορμι σου
ν'αφησω την τελευταια μου πνοη
Γεωργια Καρακατσανη 13/1/2014

4 Τρικαλα

Στην καρδια της Ελλαδας
υπαρχεις ομορφη μικρη μου πολη
Τρικαλα μαγευτικα!!!
ονειρου ποιημα!!
μοναδικο στολιδι
ο ληθαιος ποταμος
περηφανος διασχιζει
ηρεμος καθαρος
γαργαρος σαγηνευτικος
στη μεση σε χωριζει
αιχμαλωτιζει τα βλεματα ολων
χρυσος μαγνητης στους περαστικους
σαν ερθουν και σε δουνε μια φορα
ερχονται ξανα και ξανα
Τρικαλα ονειρεμενα!!
των εχθρων αποθημενα
φημηζεσαι για την φιλοξενια
για την εγκαρδια κοινωνια
για την αρχαια ιστορια
στα στενα δρομακια στο βαρουσι
αποροφα,αχορταγα,λεμαργα,
τον ανθρωπινο νου
με χαρα ψαχνουν και εξερευνουν
να μαθουν την ιστορια σου
να θαυμασουν γοητευμενοι το θεαμα σου
το ρολοι στο φρουριο
κοσμημα ανατολης και δειλινου
το μεσημερι στην πλατεια
στα καταπρασινα πυκνα πλατανια
ο ισκιος τους δροσερος
αγκαλιαζει με στοργη τους γερωντες
πλουσια πολη σε αγαθα
εχεις πολλα να δωσεις
ανοιγεις πορτα στον ερωτα
και ζωγραφιζεις στα προσωπα τους
με τα δικα σου χρωματα
αφηνεις την σφραγιδα σου
στις αγνες καρδιες  τους
αγαλιαζεις τις ψυχες
και τις καλωσοριζεις στον παραδεισο σου
λατρεμενη πολη πολλων
μεγαλων ανθρωπων που γεννησες εσυ
Τσιτσανη  Βιρβου και αλλων πολλων
Τρικαλα πολη της καλοσυνης
και αληθεινης Χριστιαννοσυνης

Γεωργια Καρακατσανη  11/1/2014

5 Νοσταλγια

Σκεφτομαι πολλες φορες
κρυες νυχτες και ζεστες
κατι αδιους ουρανους
κι αλλα,που ξυπναει ο νους
Σκεφτομαι πολλες φορες
κατι ωραιες εκδρομες
κοντινες οι μακρινες
ολο γελια και χαρες
Σκεφτομαι πολλες φορες
να μπορουσα να τ'αλαξω
απ'την αρχη να ξαναπιασω
κι οτι γκριζο να πεταξω
Να παρει χρωμα ο ουρανος
ο Ηλιος να'ναι λαμπερος
γελια ν'ακουγονται παντου
στα ματια τ'αστρα τ'ουρανου
χαμογελα του φεγγαριου
Και στης νυχτιας την σιγαλια
να ανταμωνουν τα κορμια
και καθε μερα την αυγη
να την βλεπουμε μαζι
αγκαλια,μ'ενα ζεστο φιλι
κι ολοι οι ανθρωποι στην γη
να εχουν θαρρος και πυγμη
να μην μιλανε στην σιωπη
να ζωντανεψει η ζωη
αυτα να νιωθουμε μαζι
σιγα σιγα κι οι κοντινοι
αργοτερα κι αυτοι μακρια μας
βασανα και στεναγμοι
δεν θα υπαρχουν στον πλανητη γη
Γεωργια Καρακατσανη 9/1/2014

72 Στον παλμο της Αγαπης

Στο βλεμα σου ειδα την αγαπη
στα ματια σου βαθια
κρυβονταν ο ποθος
σαν καζανι που κοχλαζει
ξεχειλιζοντας απ'τα χειλη σου
ο ερωτας
Το προσωπο σου λαμπερο
σαν μαγνητης που τραβαει
το σιδερο και η φωτια το λιωνει
Τα ποδια μου καρφοθηκαν στη γη
ανικανα να κουνηθουν
εμεινα ασαλευτη να σε κοιταζω
γοητευμενη να σε θαυμαζω
Γυρισα την πλατη μου να φυγω
κατι με τραβαει προς τα πισω
η ελξη ειναι δυνατη,ανικητη
γλυκια ανατριχιλα στο κορμι
Τωρα ζω και αναπνεω
μονον για σενα
κι εχω πολλα να δωσω
αισθηματα πλυμηρισμενα
στα ματια μου τα δακρυσμενα
στο σωμα σου να νιωθεις
τα χειλη μου σου λενε σ'αγαπω
και τρεμουν
η συγκινηση μεγαλη
η αγαπη ειναι ζαλη ναι
ζαλη μαγικη
Την ζωη μου εσυ κρατας
μεσ'τα δυο σου χερια
ξεπεταγοντας απ'τα στηθη μου
χιλια αισθηματα κρυμενα
θελουν καπου να κρυφτουν
μια γλυκια ψυχη να βρουν
και για παντα να φυλακηστουν
Γεωργια Καρακατσανη 7/1/2014

6 Στον παλμο της Αγαπης

Στην λιμνη της σκεψης μου

αγγιροβολισαν οι ποθοι

τραγουδια θλιμενα

ουρλιαζουν οι πονοι

στον πικραμενο ουρανο

Ενα ονειρο αρχισε να φενεται

στον οριζοντα του θολου μυαλου

ανασανα βαθια κι ,ειπα

Να! ενας φαρος

ας παω προς τα εκει

κι οποιον παρει ο χαρος

Αρχισα να προχωρω

στην κατευθηνση αυτη

και με ζηλο κινηγω

το ονειρο αυτο

ηταν τοσο μαγικο

Ξαφνικα πιανει τρηκυμια

στης καρδιας την ηρεμια

οι χτυποι δυναμωσαν

και δεν ειχα ησυχια

ουτε καν μια ουτοπια

Στην πετρα εισουν καθισμενος

δακρυσμενος και θλιμενος

νομιζες πως ειχα φυγει

μα κοιτα ειμαι εδω

Ελα πιασε μου το χερι

μην φοβασαι μην σε μελη

ειμαι εδω με εναν σκοπο

η μοιρα επλεξε το ονειρο

ναι το ονειρο αυτο

και ειναι μονο για μας τους δυο

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ  7/1/2014