Wednesday, January 15, 2014

3 Κρηση πανικου


Ξυπνησα νωρις μια χαραυγη
κι απ'το πλαι μου ελειπες εσυ
ξεχινομαι  στους δρομους να σε ψαξω
που ειναι ο ερωτας μου φωναζω
ομως δεν μου απανταει κανεις.
Σημερα ο Ηλιος δεν θα βγει
χαθηκε απ'τα ποδια μου η γη
τα πουλια καθησαν στην σκεπη
κανενα δεν κελαηδαει
που εισαι ψαχνω παντου
με επιασε κρηση πανικου
Γρηγορα ξαναρθε το σκοταδι
εγινα σκια του φεγγαριου
με αγνωστη μορφη γυρνω το βραδυ
τους δρομους χαραξες διχως χαρτη
η τρελα βιαστικα με πλησιαζει
με επιασε μια κρηση πανικου
Μεσα στην καρδια η φωτια που καιει
και φτανει ως τα σωθικα
περνουν οι ωρες και οι ημερες
και εσυ ακομα πουθενα
αλημονο σε εκεινον που δεν ξερει
δυσκολος που ειναι ο ερωτας τελικα
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ 15/1/2014




No comments:

Post a Comment