7 Ανατροπη

Στων ονειρων μου την Λιμνη

αδιαζει η θαλασσα της σκεψης

μαγνητης το μολυβι

τραβαει το χαρτι κι αφηνει

Ολες τις πληγες γραμενες

και οι πικρες τυπομενες
οι χαρες πανηγυριζουν
οι αναμνησεις αναρτηζουν

ξεβραστικε και το ποταμι

μια νεραιδα απ'την ακρη

γνεθει ολη την ζωη μου

το περιβολι της ψυχης μου

καπου,καπου,μου κλεινει το ματι

συνεχιζω με γινατι

Ξυπνησε κι ο Ουρανος

αρχισε να ανατρεπει

της ζωης την δυστηχια

σε ολολαμπρη ευτυχια

καποια φορα κλαιει κι αυτος

ειναι βαρυς ασηκωτος ο καημος

μα ο Ηλιος ξεχασιαρης

χορευει σαν αναστεναρης

με τα αστρα θεατες

το φεγγαρι οδηγο

διευθηνει την ορχιστρα

και απαλασει το κοινο

ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ  19/12/2013

8 Ηλιογεννητη

Τα πυροξανθα μαλλια σου
των αγγελων η ομορφια σου
κορη ηλιογεννητη,θαμπωσες
στους τεσσερις οριζοντες
συνωμοτουν για σενα
πως να σε γονατισουν
να σε σβησουν απ'τον χαρτη
ισως να σε απαγαγουν
και να σε υιοθετησουν
η λαμψη των αστεριων
που δενει τα μαλλια σου
καταφεραν να λυσουν με θυμο
μα εσυ ακλονητη στεκεις παντα εδω
ηλιογεννητη κορη γαλανη.
Δεν πτοεισαι απ'τους εχθρους
τρελανες τους λογισμους
τα λαθη κατα συρροη
ολοι οι εγκεφαλοι στην γη
Προσωρινα καταφεραν
διχονοια να σου βαλουν,εσενα,
τα παιδια σου,οτι κρατας στην αγκαλια σου
το χρυσαφενιο σου κορμι
την λαμψη στελνει απο ακρη σ'ακρη
στα ποδια σου ασημενια σκαλοπατια
στα σπλαχνα σου διαμαντια
μονακριβη,πολυτιμη,ξεχωριστη
κορη του ηλιου του ουρανου
με τα μεγαλα πελαγα,γαλαζια ματια
την ιερη ψυχη σου την φιλοξενη καρδια σου
εντυπωσεις δυνατες δινεις στο περασμα σου
αφηνεις αφωνους ,αυτους που σε κοιταζουν
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ  3/11/2013

9 Δεν λειτουργω

Δεν λειτουργω η ζωη μου πεφτει στο κενο
δεν λειτουργω σκοτινο το δωματιο
οι τιχοι αποροφησαν την μαυρη σιωπη
κοιταω γυρω,μαυρο το χαος κατω απ'τα ποδια μου
θελω να βγω εξω να ανασανω,πνιγομαι
μα δεν λειτουργω
κατι με παταει με πιαιζει,να μην σηκοθω
δεν λειτουργω,η σκεψη,παγωμενη εικονα,
σε ενα σημειο,η πλατη γυρισμενη προς τα εδω
δεν λειτουργω,η ζωη μου τελειωνει
δεν εισαι εδω,η καρδια μου ματωνει
εκει βουταω το φτερο,και σου γραφω
στους γκριζους τιχους,ποσο σ'αγαπησα
δεν στο λεω με ηχους,μετρω τους κτυπους της καρδιας
αραιωνουν σιγα,σιγα,
δεν λειτουργω,ειμαι εδω με σωμα νεκρο
ποσο ελαφρο,σαν το φτερο της σφραγιδας μου
αρχισε η διαδρομη,Χμ! σαν να ακουω μουσικη
ανεβαινω ψηλα,χανεται σιγα,σιγα,ξεμακραινει
βαζω σημαδια να γυρισω ποσα συνεφα περνω
ποσα αστερια τα μετρω,μην χαθω
θα'ρθω να σε ξαναδω να σου πω μονον σ'αγαπω
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ  18/12/2013

10 Πως ησουν και πως εισαι

Ησουν καποτε αντριωμενη
ειχες και παληκαριά
ειχες βλεμα φλογοβολο
και φωτια μεσ'την καρδια
ειχες ονομα και δοξα
και με ιερους σκοπους
με γεναιοτητα και αντρεια
ξεφευγες απ'τους εχθρους
τωρα ζεις ταπηνομενη
και στο βουρκο λασπομενη
με αναξιους πολιτικους
η Λιμοκρατια προοδευει
το ονομα σου μουντζουρωνουν
πισοπλατα σε μαχαιρωνουν
και δεν βγαζεις ουτε Αχνα
ξεριζωνοντας τα σπλαχνα
τα παιδια σου σε προδωσαν
σε πυλησαν και σε δωσαν
για λιγο ασημι και χρυσο
οπως καναν στον Χριστο
ομως καποια μερα θα ξαναρθει
κι ειναι πολυ κοντα η ωρα
θα ξαναλαμψεις παλι
και θα μηνεις στον Αιωνα
ομορφη χιλιοτραγουδισμενη
Αχ! πατριδα μου καημενη
το'χει η μοιρα να πονας
μα τα εμποδια υπερνικας
και για την δοξα παλι τραβας
με την λαιβεντια και χαρη
δεν το βαζεις κατω ευκολα
θα γινει θριαμβος μεγαλος
που θα χαιρεται κι ο χαρος
υποκλεινοντας μπροστα σου
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ  18/12/2013

11 Σημερα

Σημερα εχω μια καρδια
γεματη απο θλιψη
σημερα καταλαβα
πως η ζωη μου παει να δυσει
Κοιταω το ηλιοβασιλεμα
χυνοντας ενα δακρυ
γιατι αγαπη μου γλυκια
με αφησες μοναχη
Σημερα που ποναω πολυ
ποιος νιαζεται για μενα
για μενα εσβυσε η αυγη
ο ηλιος και τα αστερια
Κοιταω το ηλιοβασιλεμα
πνιγμενη μεσ'το κλαμα
για να γυρισεις εκανα
στην παναγια ενα ταμα
αγαπη μου ελα
σε περιμενω με λαχταρα
τα ονειρα να αναστηθουν
κι ολοι γυρισε να πουν
Γ Κ  22/7/2003