Εσυ αγαπημενε μου
που φευγεις και γυρνας
ποτε θα μαθεις να πονας
και λιγο να με αγαπας
Σε μενα εχεις οτι ζητας
αιτια να χαμογελας
της μανας ειμαι το φιλι
της παναγιας η προσευη
της αδελφης ειμαι το χαδι
το φως σου μεσα στο σκοταδι
και της γυναικας η φωτια
σου διωχνει καθε παγωνια
Εσυ αγαπημενε μου
που φευγεις διχως λυπη
αρνεισε την αγαπη μου
να ζεις σε παραμυθι
Γεωργια Καρακατσανη 25/3/2002
που φευγεις και γυρνας
ποτε θα μαθεις να πονας
και λιγο να με αγαπας
Σε μενα εχεις οτι ζητας
αιτια να χαμογελας
της μανας ειμαι το φιλι
της παναγιας η προσευη
της αδελφης ειμαι το χαδι
το φως σου μεσα στο σκοταδι
και της γυναικας η φωτια
σου διωχνει καθε παγωνια
Εσυ αγαπημενε μου
που φευγεις διχως λυπη
αρνεισε την αγαπη μου
να ζεις σε παραμυθι
Γεωργια Καρακατσανη 25/3/2002
No comments:
Post a Comment