βλεμα θολο

το χαμογελο μου σβηνει
οταν φευγεις μακρια μου
συννεφιαζουνε τα ματια μου
στο προσωπο μου ζωγραφιζεται
φθηνωπορινο τοπιο
το βλεμα μου θολωνει
βροχη πλύμηριζει τα ματια μου
ακομα κι ο κηπος σταματησε ν"ανθηζει
η απουσια σου παντου
σαν αγκαθι καθησε
δεν λεει να φυγει με πονα
ποσο η καρδια να λαχταρα
γηρισε κοντα μου
στεγνωσε τα ματια μου
παρε το αγκαθι απ'την καρδια
θαναι γυρω ολα φωτεινα
και τα λουλουδια θα σκορπησουνε
ξανα το αρωμμα τους
κοιτω την πορτα την κλειστη
αχ ποσο λαχταρω να ανοιξει
σαν ουρανος απεραντη η αγκαλια σου
να χαθω εκει μεσα
μαζισου στο φιλισου
κι απ'τα ματια σου να δω
ξανα απ"την αρχη
να καταλαβεις ποσο μα ποσο
σ"αγαπω